Co tu pisać. Zdawało się nam, że przyjechaliśmy wczoraj, a tu trzeba się pakować. Jedyne pocieszenie, że zobaczymy naszych bliskich i będziemy mogli podzielić się furą wrażeń. Na śniadanie znane już nam i smaczne frankfurterki. Potem pakowanie i sprzątanie. Wszystkie walizy lądują na świetlicy. Dokrętki do Youtubowego kanału muzycznego Ziemka. Łapanie odporności zdrowotnej w grocie solnej. Przed obiadem wręczanie dyplomów, podsumowania, podziękowania i występy wokalne. Na obiad ulubione już spaghetti, suchy prowiant do plecaków i w drogę. Jeszcze tylko pomachamy Panu Włodkowi na pożegnanie i obejrzymy przez okna busa słoneczne górskie krajobrazy.

Na dworcu w Wiśle siłownia z walizkami, gwizdek kierownika pociągu i w drogę. Sądząc po ilości decybeli dobiegających z korytarza pociągu, towarzystwo w szampańskich nastrojach i, o dziwo, pełne energii. Pociągowe ujęcia do „Kto Skopiował”. I tak z wrzawą, śpiewami i biegami po korytarzu do samej Warszawy. Na dworcu rozpromienione twarze rodziców, żonglerka bagażami, uściski, całuski i niekiedy łezka wzruszenia. No i wreszcie do domciu. Trzeba będzie jakoś wytrzymać do następnego wyjazdu. Wakacje już nie długo. Poza tym mamy siebie na zajęciach, spotkaniach towarzyskich i w internecie. Wszystkim dziękujemy i do zobaczenia następnym razem.