Ostatni dzień, który spędzimy razem zaczął się generalną krzątaniną. Na śniadanie przyszliśmy wyjątkowo w normalnych ciuchach, a nie w strojach narciarskich, jak to mieliśmy w zwyczaju przez ostatnie parę dni. Dopakowujemy walizki, znosimy je pod Francikową Izbę i idziemy do Piekiełka, gdzie odbędzie się wręczanie pamiątkowych dyplomów. Kadra przez cały obóz zbierała pomysły na dedykacje, które znalazły się na zaprojektowanych przez Pana Adriana dyplomach. Uściskom i czułościom nie było końca. Niektórzy nawet się wzruszyli! Po przyjeździe autokaru szybko zapakowaliśmy bagaże i pożegnaliśmy się z Alicją, Basią, Celinką i Dorotką – czterema domkami, w których mieszkaliśmy przez ostatnie sześć dni. Podróż do Wisły minęła szybko, więc mieliśmy sporo czasu, aby zrobić zakupy na drogę. Część naszego zimowiska ruszyła więc przed siebie, a reszta została, aby pilnować bagaży. Po zakupach i sprawnym załadunku ruszyliśmy w podróż powrotną. W bezprzedziałowym wagonie zaczął się obrót dyplomami – każdy chciał mieć na pamiątkę podpis z dedykacją od swoich kolegów z zimowiska. Kolorowe flamastry i długopisy poszły w ruch. Nasi podopieczni z wypiekami na twarzy wymyślali kolejne podpisy dla swoich znajomych. A oprócz tego – zabawa. Karty, gry towarzyskie, wspólne słuchanie muzyki i oglądanie filmów, czytanie książek, siedzenie we czwórkę na miejscach dwuosobowych… Dobrze nam razem. Szkoda się rozstawać, ale po 20:00 zajechaliśmy na Warszawę Centralną. Wyładunek walizek mamy tak opracowany, że to już tylko formalność. Na całym peronie uściski, odbieranie dyplomów zostawionych bezpiecznie u kadry, czasem łzy… Z naładowanymi akumulatorami, z górskim powietrzem w płucach i łydkami obolałymi od zimowych sportów czekamy na wakacje, gdy będziemy mogli znów się zobaczyć na obozie artystycznym!