Dzisiaj główne danie na śniadanie klasyczne, przepyszna jajecznica. Dzisiaj grupa do wyjścia zbierała się sprawniej, niestety maruderów nie zabrakło, jutro będzie lepiej. Znów mamy piękną pogodę, dziś jest większa przejrzystość powietrza, więc mamy więcej doznań krajobrazowych. Zdaje się, że mój wczorajszy wpis poszedł w świat i dzisiaj na stoku tłok, trzeba na przyszłość bardziej uważać. Kot w wypożyczalni nadal na stanowisku, gotów przyjmować pieszczoty wypożyczających, czasami jest łaskaw nawet z rozkoszy powbijać pazurki w słomianą makatkę. Na tablicy LEDowej wskazania temperatury, nie do uwierzenia – 8 stopni. Można zażywać kąpieli słonecznych. Choć po w jechaniu na szczyt odczuwalny jest chłodek. Jeździ się znów bardzo dobrze, odkrywamy nowe trasy, a nawet rondo dla narciarzy. Jest fantastycznie. Na obiad pyszna góralska kwaśnica i mielone. Po obiedzie dzieciaki odkrywały klasyczne filmy Chaplina. Kolacja z ulubionym przez wszystkie dzieci menu, czyli spaghetti. Dzisiaj na wieczór mamy zaplanowaną przygodę z wieczornym szusowaniem na stoku przy sztucznym świetle. Samo przejście z latarkami, drogą przez las to już przygoda. Na stoku luz, widać wszystko prawie jak w dzień, oczywiście poza bokami. Śnieg jest już mocno rozjeżdżony, ale nie sprawia problemów, widać więcej osób nastawionych na szybkie przejazdy po luźnym stoku. Zjeżdżamy do samego końca, stok zamykają o 21.00. Widzimy zatrzymanie wyciągu i wypełzające na stok bajkowo oświetlone i migające kogutami Ratraki. Wpełzają dziarsko na stok jak wyposażone w turbo gąsienice/ślimaki – olbrzymy. Bojowo powarkują potężnymi silnikami, jakby miały już dość spania przez cały dzień u podnóża góry. Zdają się mruczeć, że noc należy do nich. Rozpychają się pracowicie pomiędzy muldami, zostawiając za sobą gładziutką, zabronowaną płytkimi bruzdami powierzchnię do której narciarze garną się jak wściekłe osy do posypki z cukru pudru. Jutro po śniadaniu, bzycząc jak zwykle między sobą gwarnymi i wesołymi rozmowami, ruszymy na ten biały lukier naszym zimowiskowym rojem.